Budynek

Małachowskiego 11 stanowi przykład współczesnej inicjatywy połączenia biznesowego charakteru inwestycji z miejscem otwartym na miasto i jego mieszkańców. Inwestycja stanowi impuls do przemiany sąsiednich terenów oraz re-implementacji życia miejskiego w zapomniane i zdegradowane tereny i obiekty historyczne.

Funkcję biurową rozplanowano na 12 kondygnacjach, z przestrzeniami o rożnych powierzchniach z możliwością ich łączenia. Z kolei dwie pierwsze kondygnacje zaplanowano na cele publiczne – miejskie. Głównym elementem całej przestrzeni w poziomie ulicy są schody amfiteatralne w samym sercu budynku. Stanowią one część funkcjonalną strefy publicznej i połączone są przestrzennie z lokalami gastronomicznymi oraz otwartą ekspozycją galerii sztuki. Tworzą one szerokie połączenie poziomu ulicy z poziomem historycznych wiat peronowych, umożliwiając mieszkańcom miasta komfortowy dostęp do tego zabytkowego miejsca, w którym pojawić się mają funkcje usługowe – Market Główny. Z kolei wprowadzenie i przyciągnięcie nowych użytkowników terenu stanowić może bodziec do rewitalizacji historycznego Dworca Górnośląskiego oraz towarzyszącego mu parku ze starodrzewem – miejsca w którym powstać może zielony salon miejski.

Zarówno forma jak i same gabaryty i wysokość budynku wynikają w sposób bezpośredni z otaczającej go zabudowy, co zaprezentowano na załączonej animacji. Jego pojawienie się konstytuuje rozpoczęty wcześniej przez Silver Tower proces tworzenia nowej przestrzeni miejskiej, stanowiącej wizytówkę Wrocławia od strony kolei. Projekt przygotowała pracownia Adamiczka.Broma.